Sinds ik me ben gaan verdiepen in ons economische stelsel ben ik steeds weer verbijsterd door hoe diep de meningsverschillen zijn tussen gevestigde economen en beleidsbepalers. In de interviews die ik deed de afgelopen tijd werd onder werkelijk alles het tapijt weg getrokken: het beleid van de Europese Centrale Bank, de reusachtige balansen van de banken, de averechtse bezuinigingspolitiek van het kabinet-Rutte I en II, schuld als basis van onze economie, de huizenprijzenluchtbel die moedwillig gecreëerd wordt, de schadelijkheid van de euro, et cetera.

Lees hier mijn vraaggesprekken terug:

Arthur van Riel (WRR-econoom) over de nog altijd instabiele financiële sector

Maarten Schinkel (NRC-redacteur) over het 'geld pompen' door de Europese Centrale Bank

met Ewald Engelen (hoogleraar) over handelsverdragen en de euro

met Nils de Heer over de Rabobank

met Dirk Bezemer (hoogleraar) over de financialisering van de economie

met Roelf Haan over de EU en de wapenhandel met Griekenland

met Ad Broere (bank-activist) over geldcreatie door commerciële banken

met Jaap van Duijn (oud-Robeco-topman) over de euro, de bankensector en de beurzen

En hier kun je het interview lezen dat ik in 2013 met Joris Luyendijk had, dat via de website van tijdschrift VolZin werkelijk honderdduizenden keren gelezen werd.

Ik schreef daar toen deze blog over, niet wetend hoeveel absurdisme ik nog zou tegenkomen.